'De groep die ik begeleid is gemêleerd,' vertelt Marcia. 'Jong en ouder. Zowel mannen als vrouwen. Niemand zit lekker in z’n vel: dat hebben ze met elkaar gemeen. Een reguliere schildercursus is te schools. Klassikaal van opzet. Daar kunnen de deelnemers hun ei niet kwijt. Voor therapie achten ze hun problematiek te licht.'
'De interventies van Kunst op Recept zijn het antwoord op de leegte ertussenin. Neem Els. Ze voelt zich alleen. Heeft behoefte aan gezelligheid en een luisterend oor. Ze koestert mooie herinneringen aan haar vakantie in Frankrijk. Ze heeft een zelfgemaakte foto meegebracht van een schitterend landschap. Heel graag wil ze daar een schilderij van maken, maar weet niet hoe.'
'Iedere week wordt de groep hechter. Ze geven elkaar energie, en mij ook. Bij de start dekken ze zichzelf in: ‘Ik kom, maar kan niks.’ De deelnemers hebben alle vrijheid: ze kiezen zelf waarmee ze aan de slag willen. Al snel ontdekken ze dat ze wel degelijk wat kunnen. Tips gaan over en weer. Over kleurgebruik, techniek en het leven. De helft van de tijd maken ze mij overbodig, wat voelt als een cadeau.'
